Oto oryginalne w 100%, w formie i treści, pytania amerykańskich prawników zadawane naocznym świadkom:

Czy on pana zabił?

Czy był pan obecny, kiedy zrobiono panu zdjęcie?

Ile lat ma pański dwudziestoletni syn?

Czy to prawda doktorze, że jeśli ktoś umrze we, śnie to dowie się o tym dopiero rano?

Jak daleko od siebie znajdowały się samochody w chwili zderzenia?

Był pan tam, dopóki pan nie wyszedł, czy to prawda?

Ile razu popełniła pani samobójstwo?

Prawnik: Doktorze, czy zanim pan rozpoczął sekcję, sprawdził pan puls?
Osoba: Nie.
P: Ciśnienie?
O: Nie.
P: Sprawdził pan, czy pacjent oddycha?
O: Nie.
P: Czy istnieje prawdopodobieństwo, ze pacjent żył, kiedy rozpoczął pan sekcję?
O: Nie.
P: Na jakiej podstawie pan to twierdzi, doktorze?
O: Ponieważ jego mózg znajdował się w słoju leżącym na moim biurku.
P: Czy mimo wszystko pacjent mógł wciąż być żywy?
O: Ależ oczywiście! Możliwe jest, że wciąż żył i praktykował gdzieś prawo!

P: Ona ma trójkę dzieci, tak?
O: Tak
P: Ilu jest chłopców?
O: Żadnego.
P: A są jakieś dziewczynki?

P: Powiedział pan, ze schody prowadziły w dół – do piwnicy?
O: Tak.
P: A czy te schody prowadziły też do góry?

P: Co przerwało pańskie pierwsze małżeństwo?
O: Śmierć.
P: Czyja śmierć?

P: Czy może pani opisać podejrzanego?
O: Był średniego wzrostu i miał brodę.
P: To była kobieta czy mężczyzna.

P: Ile sekcji przeprowadził pan na zwłokach, doktorze?
O: Wszystkie moje sekcje były przeprowadzone na zwłokach!

P: Pamięta pan, o której rozpoczęła się sekcja?
O: Sekcja zaczęła się o 20.30.
P: I pan Dennington już wtedy nie żył?
O: Nie, siedział na stole i zastanawiał się, dlaczego robię mu sekcje!

P: Czy jest pan w stanie oddać próbkę moczu?
O: Od urodzenia, Wysoki Sądzie!